Την Τετάρτη 1/4/2015 η Στ' τάξη του Δημοτικού Σχολείου Κορησού ταξίδεψε όχι πολύ μακριά, αλλά δίπλα στην κοντινή μας Σιάτιστα μέσα στα πλαίσια του προγράμματος "Το χαρτόκουτο των σχολικών αναμνήσεων". Η εκπαιδευτική επίσκεψη φάνταζε σαν πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά δεν ήταν... Η κωμόπολη της Σιάτιστας ξεπρόβαλε μπροστά μας.
"Πήγα στη Χώρα γιόμσα ψώρα, πήγα στη Γεράνεια γιόμσα περηφάνια" λέει το
σιατιστινό ρητό. Η διαδρομή μας λοιπόν (με λίγη ψώρα) ξεκίνησε από την Χώρα και συγκεκριμένα από το Γυμνάσιο "Γεώργιος Παπαγεωργίου" (να κι ο πρώτος μας ευεργέτης για σήμερα).
Πρώτος μας σταθμός η "
Μανούσειος Βιβλιοθήκη", όπου γνωρίσαμε τις υπηρεσίες, τις δράσεις, την ιστορία και τον αρχειακό της πλούτο.
Η Βιβλιοθήκη πήρε το όνομά της από τον καθηγητή της Ιστορίας στο πανεπιστήμιο των Αθηνών Θεόδωρο Μανούση, ο οποίος έκανε μια μεγάλη δωρεά βιβλίων (κι άλλος λοιπόν ευεργέτης). Πληροφορηθήκαμε ότι κάποια από τα παλιότερα βιβλία που φιλοξενούνται είναι τα: 1)Ξενοφώντος Ελληνικά, έκδοση Βενετίας, 1502 και 2)Απαντα Ομήρου, 1504. Εμείς αγγίξαμε, είδαμε και μυρίσαμε κάποιες νεότερες εκδόσεις, μόλις του 1700, μερικές από τις οποίες τυπώθηκαν στο Τυπογραφείο των αδερφών Μαρκιδών Πούλιου, όπου ο Ρήγας τύπωσε την περίφημη "Χάρτα", το Θούριο και τις υπόλοιπες επαναστατικές προκηρύξεις.
Τόσο παλιά; Τι μου λες τώρα; Και δεν είναι και ποντικοφαγωμένα;
Να και η Εφημερίς, το πρώτο δημοσιογραφικό όργανο των σύγχρονων Ελλήνων, που πρωτοεκδόθηκε το 1790.
Σαν να κουραστήκαμε λιγάκι. Μάλλον ήρθε η ώρα να ξεφύγουμε από τα αυτά τα βιβλία...
... αλλά πώς θα ξεφύγουμε από αυτόν τον λαβύρινθο των βιβλίων; Και γιατί είναι κλειδωμένα;
Ουφ, λίγο αέρα! ! !
Να' μαστε πάλι στους δρόμους της Σιάτιστας γεμάτοι γνώση, ώσπου μπροστά μας ξεπροβάλλει κι άλλο κληροδότημα...
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο Τραμπάτζειο Γυμνάσιο Σιάτιστας, όπου θαυμάσαμε τα απολιθώματα και τους χαυλιόδοντες του Ελέφαντα του Καλονερίου (1847).
Πριν κατηφορίσουμε για τη Γεράνεια, μήπως να επισκεφτούμε και το εκκλησιαστικό μουσείο;
Αρκετά πια! Καιρός για την Γεράνεια, να γεμίσουμε περηφάνια από τα ωραία αρχοντικά της, όπως αυτό της Πούκλως...
...αλλά και για την ιστορία του τόπου μας, που φυλάσσεται σαν τον πολύτιμο θησαυρό όχι σε μπαούλα ούτε σε τραπεζικές θυρίδες, αλλά σε αρχεία λησμονημένα σε σχολικές αποθήκες και σε βιβλιοθηκών προθήκες... (συνεχίζεται)
